0 km – początek szlaku przy jeziorze Druzno.

---

Na zachodnim brzegu Druzna biały romb, będący oznaczeniem wejścia na szlak żeglowny lub jezioro. Na lewym brzegu dogodne miejsce do lądowania.

2,5 km – LB – ujście Tiny.

---

Rzekę można eksplorować jachtami z położonym masztem. Jedynym ograniczeniem jest niski prześwit pod mostami. W miejscowości Jezioro znajduje się piękny, dwuprzęsłowy most zwodzony.

3,1 km – LB – ujście Fiszewki.

---

Żeglowny odcinek rzeki jest stosunkowo niedługi. Ogranicza go stacja pomp. Po przepłynięciu za pierwszy most (uwaga nisko) znajdziemy wiele miejsc do biwakowania.

3,1 km – most drogowy trasy E-7 (Gdańsk–Warszawa).

---

3,5–3,6 km – linie wysokiego napięcia na wysokości 21 m i 19 m.

---

4,1 km – most drogowy Al. Tysiąclecia.

---

4,7 km – PB – Bulwar Zygmunta Augusta. Most Wysoki - zwodzony.

---

Na prawym brzegu najbliższe centrum miejsce postojowe. Znajduje się tu przystań statków Żeglugi Ostródzko-Elbląskiej.

4,8 km – PB – Przystań żeglarska przy Bulwarze Zygmunta Augusta. (patrz s. 100)

---

4,9 km – Most Niski - zwodzony.

---

Za kładką po prawej stronie przystań Żeglugi Gdańskiej – terminal pasażerski Elbląg.

5,3 km – LB – przystań Fala. (patrz s. 100)

---

Dogodne miejsce na dłuższy postój. Jest tu slip dla małych łodzi. Naprzeciwko basen portowy.

5,5 km – LB – obrotnica Portu Elbląg.

---

Miejsce służące do obracania długich statków, kończących w Elblągu rejs. W północnozachodnim narożniku obrotnicy przystań kajakowa MOSiR. Slip dla małych jednostek, toalety i prysznice. Port w Elblągu jest największym polskim portem Zalewu Wiślanego, położonym nad rzeką Elbląg w odległości 6 km od jej ujścia do Zalewu Wiślanego. Jest portem regionalnym obsługującym zalewową i bałtycką żeglugę przybrzeżną towarową i asażersko - turystyczną. Rocznie przewozi się w Elblągu ponad 30tys. pasażerów. Lewa Główka Wejściowa na rzekę Elbląg. Jachtklub Elbląg Jezioro Druzno. Okolice przystani Fala. Od czasów jego reaktywacji, a więc po dblokowaniu przez Rosjan w 2009 r. żeglugi po Zalewie, port podnosi się z marazmu i z roku na rok może pochwalić się coraz większymi przychodami. Ma korzystne położenie geograficzne w kontekście potencjalnych powiązań gospodarczych i współpracy z Obwodem Kaliningradzkim, republikami nadbałtyckimi i krajami skandynawskimi. Posiada dogodne warunki do uprawiania żeglarstwa i sportów wodnych.

6 km – linia wysokiego napięcia na wysokości 18 m.

---

6,3 km – mosty: drogowy Unii Europejskiej i kolejowy.

---

Przy mostach, od południowej strony, basen portowy Urzędu Morskiego (na lewym brzegu) i Stoczni Elbląg (na prawym brzegu). W kanale prowadzącym do stoczni zabytkowy, nieużywany już obrotowy most kolejowy.

6,5 km – przystanie HOW Bryza (PB) i Jachtklub Elbląg (LB).(patrz str. 101)

---

To profesjonalne mariny. Można zostawić jacht na długi postój lub zimowanie. Bliżej do miasta będzie z przystani Bryza. Przystań Jachtklubu przebudowana w ramach projektu „Pętla Żuławska – rozwój turystyki wodnej. Etap I”. Do centrum dojedziemy z obu przystani taksówką, za około 20–30 PLN. W Bryzie działają warsztaty szkutnicze i serwis silników.

7 km – LB – ujście Kanału Jagiellońskiego.

---

7,1 – 7,3 km – linie wysokiego napięcia na wysokości 51 m i 49 m.

---

11,7 km – most pontonowy Nowakowo.

---

Pod mostem nie przepłyniemy. Ruch wodny teoretycznie regulują pracownicy obsługi, ale w praktyce: kto pierwszy, ten lepszy. Uważamy, przepuszczamy innych. W nocy most oznakowany jest białą latarnią. Godziny otwarcia – patrz „Informator”.

14 km – mijanka i stacja pomp Nowe Batorowo.

---

Po minięciu stacji pomp rzeka znacznie się poszerza, a lewy brzeg, na pewnym odcinku, jest umocniony ścianką larsena. Nad wałem wieś Nowe Batorowo. Można tu awaryjnie stanąć. Rzeka zakręca w lewo. Prawy brzeg to Wyspa Krowia. Bujna roślinność, krzaki wychylają się nad wodę, od brzegu dzieli nas dywan z trzcin. Liczne czaple siwe i kormorany.

14,5 km – PB – przesmyk do Jagodnej.

---

W paśmie trzcin, z prawej strony, przesmyk prowadzący na wody Zatoki Elbląskiej. Wpływając tu możemy dopłynąć do Jagodnej, z ostatnią przystanią na Zatoce Elbląskiej. Możemy też, przebijając się przez zieloności i omijając sieci, popłynąć Zatoką w kierunku Zalewu Wiślanego.

16,3 km – Lewa Główka Wejściowa na rzekę Elbląg (LGW, światło czerwone).

---

Stała budowla nawigacyjna. Uwaga! Przed LGW Zatoka Elbląska łączy się z Elblążką. Woda kryje jednak resztki kamiennej grobli. Na Zatokę możemy wpłynąć w okolicy czerwonej boi 16/ELB. Sieci – głębokość około 1 metr. Na lewym brzegu, za stawą nawigacyjną, kanał wodny, dzielący Wyspę Nowakowską od Złotej Wyspy, lewego brzegu szlaku.

16,3–20,9 km – Prawa Główka Wejściowa (PGW, światło zielone).

---

Z prawej strony wody Zatoki Elbląskiej, nad nimi Wysoczyzna Elbląska. Na jej brzegu ciąg uroczych przystani i porcików – Kamienica Elbląska, Nadbrzeże, Suchacz. Koniec szlaku to Prawa Główka Wejściowa (Światło Elbląg), zwane także Andzią. Tor wodny, prowadzący na Zalew Wiślany, biegnie wzdłuż lewego brzegu rzeki, Złotej Wyspy, która zwęża się i w końcu przypomina groblę. Prawą stronę toru wyznaczają kolejne czerwone pławy (początkowo w kształcie zwykłych boi), o kolejnych numerach: 16/ELB, 14/ELB, 12/ELB, 10/ELB. Ostatnia boja jest już wysoka, drążkowa i tworzy „bramkę” razem z zieloną. Dalej otwiera się Zalew Wiślany. Światło Elbląg często jest mylone ze Stawą Elbląg (Piotrusiem).